Współczesny Romantyk: z zapisków grafomana nie mylić z erotomanem

Współczesny Romantyk: z zapisków grafomana nie mylić z erotomanem: zmierzwiłem onej grzywkę przeźroczystym grzebieniem zagryzałem na poły paznokcie z sumieniem wzrokiem ją nęciłem wzbraniając przed głosem...

z zapisków grafomana nie mylić z erotomanem

zmierzwiłem onej grzywkę przeźroczystym grzebieniem
zagryzałem na poły paznokcie z sumieniem
wzrokiem ją nęciłem wzbraniając przed głosem
w pururze wyczekałem z ostatecznym ciosem
tu podwiązka tam zsunęło się ramiączko
uchyliła swój szlafroczek jedwabistą rączką
w parny wieczór tak zwabionym na piedestał
ta się wije i wykręca lecz nie woła abym przestał
zmagań tychże co nie miara iż do rana by spisywał
ciąg dalszy o tem co u dermatologa bohater przeżywał

AVON - kosmetyki i nie tylko : Chwila relaksu

AVON - kosmetyki i nie tylko : Chwila relaksu:        

Każda pomoc się przyda

Kochani zwracam się z prośbą o pomoc, nie w swojej sprawie.
Dziewczynie której twórczość miałem zaszczyt tu udostępniać spłonęła część mieszkamia. Mowa o Renacie Giemza. Nie będę się rozpisywał tylko wklejam apel z jakim się zwróciła na FB


witam spotkała mnie WIELKA TRAGEDIA W SOBOTĘ WYBUCHŁ POŻAR W KUCHNI NIE MAM OKNA,KUCHENKI GAZOWEJ ,MEBLI,SPRZĘTÓW CODZIENNEGO UŻYTKU ,ZNISZCZENIU ULEGŁ RÓWNIEŻ PRZEDPOKÓJ,JEŚLI KTOKOLWIEK MÓGŁBY MNIE WSPOMÓC FINANSOWO BARDZO BYŁABYM WDZIĘCZNA 
PODAJĘ SWOJE DANE I NR KONTA 
RENATA GIEMZA 41-706 RUDA ŚLASKA UL.ENERGETYKÓW 4/14
BANK ŚLĄSKI 53 1050 1331 1000 0090 6896 0534
MÓJ NR TEL 507 186 042
PRZYDA SIĘ KAŻDA POMOC


Tak jak w tytule każda pomoc się 

przyda, jeśli ktoś nie jest w stanie 

wspomóc niech chociaż udostępni ten 

wpis.
         
          DZIĘKUJĘ

Na specjalne życzenie

Ktoś bardzo chciał usłyszeć ten utwór, więc czego się nie robi... :)

Ja od siebie dorzucam jeszcze dwa clipy:

Więcej optymizmu i wiary

Ładowanie baterii tak potrzebne każdemu z nas.
Mój sposób? Proszę bardzo na taką aurę i wszech obecną depresję muzyka :)

Czarowanie wiosny

To już kolejna próba ściągania wiosny. Najwyższa pora by się zbudziła, tym razem muzycznie i na wesoło.

Pozytywnie zakręcona

Renata Giemza

Autorka, którą znam prywatnie.
W swojej twórczości doskonale pobudza wyobraźnię czytelnika, jej poezja wielokrotnie pełna metafor i wieloznaczności wzbudza wiele emocji, oraz na długo zapada w pamięci.

kłaniamy się sobie mechanicznie

od kiedy zerknąłeś z zainteresowaniem
odebrałeś mi codzienność
coraz częściej patrzę w jeden punkt
wsunęłam ci swój numer
na początek pokuszenia ze znakiem
zaczęłam się malować

nieświadomnie wpatruję się w ciebie
przelatujesz jak dym z papierosa
gotowe łóżko i drzwi
ciasto mogę zrobić
tylko zadzwoń

okno ma tysiące stron
a ja jestem niczyja na kolejne dni

gdzie wzrok sięga czyli mężczyźni też bywają samotni

samotni mężczyźni włóczą się bez celu 
po ulicach obracają głowy za damskimi butami 
przypadkowe blondynki impertynentne brunetki 
ich tyłki ich cycki tak apetyczne że wszystkie 
siedem cudów świata kładzie się w kąt 

samotni mężczyźni przesiadują w barach 
gdzie wiatrak nad głową mierzy czas i nic 
się nie chce zza chmur papierosowego dymu 
budują wizerunki nadziei i tylko po każdym kolejnym 
termin wyjścia się wydłuża obleczone w kształt 
stada oczu wypatrują dekoltów i kątów nachylenia 

samotni mężczyźni bywają nieśmiali i zwykłe 
dzień dobry wymaga wysiłku sklejane usta 
w grymas lecz niejeden rycerz wydobywa się 
o zmroku na czaterii krzyżuje miecz w ogniu pytań 
a teraz królewno opisz się ile masz rzęs i kochać 
jakbyś chciała się temat rozwinął jak papier 

samotni mężczyźni mieszkają z matkami 
co dzień na śniadanie płatki i bułka z dżemem 
gdzieś tam skarpetki między łóżkiem a ścianą 
tik tak i tęsknota stuka za zapachem kobiety 
i ramiona chcą tulić może chociaż kupić kota 
na deszczowe dni nawet przez sen mylą się imiona 
dawnych kochanek gdzie ta jedyna galaktyka 
pomiędzy twoimi udami podziel się jabłkiem Ewo

                                         magia

umieram w tobie 
i rodzę się 
wydycham zatrzymany 
oddech 

 w sezonie 

każde następne jutro 
za krótkie 
każde następne słowo 
jak magnes 

stapia 

na pokuszenie machnę 
różdżką 
we własną bajkę wplotę 
warkoczem 


i przydarzę ci się

bez normy

śmieszny jesteś czytając między wierszami 
mam duszę która układa się w artystyczny nieład 
nie lubię pokazywać nóg a ty bardzo chcesz 
zajrzeć mi pod spódnicę jestem pełna sprzeczności 
jak wszystko wokół a moje ramiona pełne słodyczy 

roztańczyła się Lilith 
zmysłowym pląsem 
coraz bardziej wije 
się w myślach mężczyzn 
szałem rytmu gotowa 
uczynić dla nich piekło 
choć sama domaga się nieba 

dotykam wzrokiem gdzie na dnie źrenic rozkołysała 
się ciemność i tajemnice rozkoszy niewstydliwość gestów 
skosztuj czarownych pocałunków co w jedność zmienia 
dwoje a kolor ust rozbrzmiewa ogrodem eden 
nie potrzeba ci słów żeby wyrazić niewdzięczność 
jest taki punkt skąd wszystko wychodzi na jaw

Człowiek który nienawidzi stagnacji, ciągle w ruchu.

Częsta bywalczyni spotkań literackich, slamów.

Swoją twórczość publikuje w internecie min. :Truml, Liternet, Wywrota

Jako że mamy równouprawnienie...

Tomasz pseudonim artystyczny ApisTaur

Jak sam mawia o sobie "Domorosły wierszokleta, może kiedyś zasłużę na miano-Poeta"

Skromny, wszechstronnie utalebtowany

artysta rysownik

poeta

na myszpana

rozgościł się myszpan na meblu wygodnie 
ma czapkę kubraczek i myszowe spodnie 
miejsce myszonowi tak przypasowało 
postanowił sobie że pójdzie na całość 
  
wyciągnął z kredensu nalewkę wiśniową 
gdyż uznał że upić się musi myszowo 
na brak apetytu nigdy nie narzekał 
więc wykradł jedzenie z lodówki człowieka 
  
tak się rozrósł gryzoń jedząc wciąż i pijąc 
aż ugiął się mebel wysiłku nie kryjąc 
długo ta sielanka myszpana nie trwała 
bo konstrukcja pod nim w mig się załamała 

i tu się nasuwa porzekadło stare 
jeśli chcesz zaszaleć zaszalej z umiarem 


(do grafiki dorotyrudej  "kredens pod myszą")

ocena zdolności kredytowej

spotkałem po drodze 
dwóch gości zawianych 
wielcy jak king-kongi 
mordy całe w szramy 
widać że szukają 
jakiegoś sponsora 
ale pustki były 
bo dość późna pora 
jako że już byłem 
na ich celowniku 
nawet nie starałem 
się robić uników 
- no wyskakuj z kasy 
  gdy spragniony prosi 
łapie mnie za fraki 
i w górę unosi 
zwinięte w kieszeni 
karteczki z wierszami 
nie ja wyciągnąłem 
zrobili to sami 
przez chwilę zawiesił 
wzrok na tym pisaniu 
- trzeba było mówić 
  żeś bidota draniu 
- chodź szukamy dalej 
tak rzekł do kolegi 
- on groszem nie śmierdzi 
  poeci lebiegi

ora et labora

przywitał mnie dzień 
rzęsiście mokry 
znowu przyjdzie 
po wodzie chodzić 
cuda tak spowszedniały 
* 
pomarańczowy powóz 
pełen wyrzutów 
z dwoma stangretami 
we wściekłych liberiach 
rozgrzeszali kubły 
* 
ze zmytą głową 
docieram do miejsca 
w którym muszę 
zasłużyć na istnienie 
modlić się przestałem 
została tylko praca  

kompozytor muzyki elektronicznej.

Być może dane mi jeszcze będzie wrócić do profilu Tomka, ażeby móc udostępnić jego kompozycje:)))

zródło danychtruml.com

Tegoroczne jaja wielkanocne lepimy ze śniegu!!!

Sam już zgłupiałem, nie pojmuję czy to zima ładuje nas w konia, czy wiosna jest tak kapryśna :(((

Aleksandra Mróz

Aleksandra Mróz 

Gdańszczanka, uśmiechnięta mama wspaniałych dzieci.
Poezja w wydaniu Oli to odzwierciedlenie tego co w duszy gra autorce.
Jej wiersze to wachlarz emocji, bez zbędnych, zawiłych opisów. Potrafi wprowadzić w przyjazny sposób dla oka czytelnika w świat przyrody, romantyzmu, erotyzmu, ażeby w kolejnym utworze trysnąć soczystym przekleństwem; ukazując tym samym ostry pazur kobiecości.

Utwory zaporzyczone z portalu truml.com

                     i co

bo rymowanie już nie w modzie

bo rymowanie jest passe'

a ja pierdolę taką modę

kocham rymować i tak chcę

 

pisać o słońcu rzece gwiazdach

motylim skrzydle co trzepocze

jestem królową grafomanii

piszę o piórach perłach złocie

 

że okulary gdzieś zgubiłam

różowe moje ukochane

mówią że niezła ze mnie żmija

zgadzam się mam w to wyj....

 

lubię się czasem upić winem

lubię być dzika krzyczeć wyć

kocham niegrzeczną wyuzdaną

zabawę z sobą pragnę ciii....

       przezroczystość

 

rodząc się mamy

tyle samo bieli co czerni

umierając w większości

jesteśmy szarzy

życie to walka

z sobą o siebie

nieliczni posiadają

pierwotnie

 

błękitne oczy

stary i długi wiersz o jesieni

ponure jesienne poranki

bez słońca ciepłego promienia

drzewa zrzucają swe wianki 

tak smutna dzisiaj jest ziemia

szafiru nieba brakuje 

mgła szara przykryła obłoki

fontanny deszczu śpiewają 

pieśń senna pełną tęsknoty

w melancholijnej ciszy 

przesianej szmerem wiatru

dzień składa pokłon nocy

zabłysnął im srebrzyście 

ty znikniesz i odejdziesz

rozpłyniesz się dokoła

ja słońca swojej matki

w błękicie będę wołał

i będę prosił błagał

bądź przy mnie nie zostawiaj

bez ciebie nie istnieję 

bez ciebie w smutek wpadam

tak proszę dla tych lasów

dla trawy tej zielonej

tych kwiatów które jeszcze

wciąż patrzą w twoją stronę

i dla tych listków złotych

co matek się trzymają

daj im choć jedną chwilkę 

nim sierot ruszą zgrają

dla jabłek które we śnie 

kołysze wciąż powietrze

pomaluj im twarzyczki

niech zsuną się w tym wietrze

została zaświeciła

ogrzała wszystko wokół

ja dumny i szczęśliwy 

wyglądam z nad obłoków

jest pięknie jest złociście 

szczęśliwe są poranki

choć ciągle wypatruję

gwieździstej mej kochanki

Pierworodny

Jako że wiosna kojarzy się z młodością: 
Czas na wspomnienia młodego pokolenia.
Powód tym bardziej do dumy jeśli w wykonaniu mojego syna.

                                                                        Andriej Drozdow – Kwietna Wiosna


                                                                         

Ku pokrzepieniu, oraz by w końcu przywołać wiosnę